Deze vraag stelde ik mij regelmatig, zeker het afgelopen jaar. Corona zorgde voor zoveel onzekerheden, angsten en weerstand. Nu stel ik mij die vraag niet meer.
Het stellen van de vraag, ‘wat als?’ leverde me niets op. Voortdurend gingen mijn gedachten met me aan de haal. Het was vermoeiend en het is niet te beïnvloeden. Ik ben van nature graag buiten, heerlijk erop uit met mijn honden, op pad met vriendinnen en als het even kan een weekendje samen weg naar voor ons zo vertrouwde plekjes. Het afgelopen jaar heeft ons dagelijkse leven een hele andere invulling gekregen. Ondanks het gemis naar het “gewone leven” heeft het mij ook veel gebracht. Mijn dieren, mijn gezin en de 1 op 1 contacten die nog mogen hebben mij het inzicht gegeven dat ik wil doen waar ik me goed bij voel. Ik koester wat ik heb en probeer zoveel als kan lief te hebben. Het klinkt heel cliché maar het is zo ontzettend waar.
Corona heeft mij iets moois gebracht
Mijn kwasten staan weer in de verf. En in plaats van het verven met acryl wat mij zo vertrouwd is, heb ik het verruild voor olieverf. Ik wil leren verven met olieverf en ontdekken wat deze vorm van verfkunst mij kan brengen. Onder leiding van Kiek Haket ben ik gestart vanuit de drie belangrijke elementen vorm, kleur en techniek. Portretten op het doek zetten is moeilijk, het is spannend en tegelijkertijd weer een enorme uitdaging. Voorheen liet ik een doek als snel voor wat het was. Ik heb geleerd kleur en techniek nog intenser te gebruiken en zie ik nu wanneer een werk pas echt af is.
Zo nu en dan kijk ik met een schuin oog naar mijn honden op doek. Mijn Border Collies Aïda, Clannad †, Mike † en Zaza †. Inmiddels hebben we weer een kleine puber in ons gezin erbij. Ze heet Juut. Toen vond ik het schilderen van een van de honden een hele klus. Na al die jaren ben ik er nog steeds trots op deze schilderijen. Mijn eerste werken. Alle dieren staan er op hun eigen(wijze) manier op. Ieder met een uniek karakter en eigen kleuren.
Inspiratie door mijn honden en schapen
De motivatie om te gaan schilderen ontstond in de wei. De plek waar ik in al mijn vrije uurtjes trainden met de honden en de schapen. Een Border Collie is erg atletisch en intelligent. Als ik met ze in het veld sta is het verbazingwekkend hoe ze door hun pure wil tientallen dieren in het gareel kunnen houden. Ik vind het fantastisch te zien hoe hun instinct zich ontvouwt als ze in hun natuurlijke habitat zijn. Ik word daar heel blij van.
En dat gevoel is wat ik gebruik om de dieren op doek te schilderen. Ik zie hun vacht, de passie in hun ogen, de snelheid van hun atletische bouw. Ik kruip in dat beeld wat ik van ze heb en leg het vast met penseel en kleur. Het meest intens zijn de ogen. Hun blik, de twinkel, het unieke karakter. Je kunt ze bijna aanraken. Hun blik grijpt je. Net of ze je vertellen wie ze zijn.
De geweldige lerares en uitstekende student
Inmiddels hebben we 2 Border Collies. Onze bejaarde dame Aïda. Zij is ruim 16 jaar. We genieten van elk moment. Iedere dag is er weer één. En dan hebben we Juut. Onze doerak en super leergierige jonge dame van ruim 7 maanden oud. Haar wil ik ook heel graag op doek vastleggen. Ik ben er alleen nog niet uit of het olieverf of acryl wordt.
Dieren hebben een prachtige taal. Bijzonder om te zien hoe de hiërarchie zorgt voor een geweldige lerares en uitstekende student. In een tempo dat wij mensen niet voor elkaar krijgen leren zij elkaar hun taal. Ik kijk, observeer, leer en inspireer. Zo creëer ik mijn volgende doek.